Racisme

Er woedt een beeldenstorm wereldwijd, ontstaan vanuit de woede en de terechte verontwaardiging, om wat een blanke agent aan barbaars gedrag tegenover een zwarte medemens en de zwarte gemeenschap heeft begaan. En nu richt al die woede zich ook tegen tal van standbeelden, wereldwijd. Schimmen uit een ver verleden worden van hun voetstukken neergehaald, omdat zij opeens allemaal tot symbolen van racisme geworden zijn.

In Tilburg moest zelfs het standbeeld het ontgelden van pater Donders, die als Brabantse missionaris in de 19de eeuw werkzaam was in Suriname. In een interview in het Brabants Dagblad zei een actievoerder: “Wat dit standbeeld uitbeeldt, is superioriteit. De witte man, de katholieke Kerk, die de zwarte man eronder houdt. Sta eens stil bij het effect dat dit nog steeds heeft!”.

Dat pater Donders zijn leven wijdde aan het helpen van inheemse melaatsen en zich ook het lot van de slaven aantrok, schijnt er niet toe te doen. Feiten doen er in het algemeen niet meer toe, domheid en onwetendheid regeren. Wat wil je ook anders, als zelfs van intellectuele zijde geen tegenargumenten klinken? Als zelfs kerkelijke spreekbuizen oorverdovend stil blijven? En als zelfs bestuurders goedkeurend zwijgen, om vooral niemand voor het hoofd te willen stoten?

Ondertussen gaat de slavenhandel met Irakese Christenmeisjes en Jezidi vrouwen onverminderd door, zijn Afrikaanse slaven op de markt in Libië voor 70 tot 150 dollar te koop en bouwen honderdduizenden slaven uit Ghana, Nepal en India onder erbarmelijke omstandigheden nieuwe voetbalstadions in Qatar. Wie is er, die daar tegen protesteert? Zoveel is zeker: wie zich daar nog druk over maakt, heeft beslist een standbeeld verdiend.

uw pastoor Rick van den Berg