Weg van de snelweg (29/11/2020)

Weg van de snelweg 

En allemaal razen wij voort over de snelweg, de een omdat hij wel moet, omdat hij haast heeft vanwege zijn werk. En je moet eens opletten hoeveel mensen dat woord „moeten“ gebruiken, zodra het over hun werk gaat. Een andere groep is op weg naar een vrijetijdsbestemming. En toch nemen ook zij die snelweg, om de simpele reden dat zij echt geen zin hebben, om voor een stoplicht te moeten wachten. Want stel het je voor, dat jij moet wachten, om een ander voor te laten gaan.

Maar dan plotseling komt heel dat verkeer zomaar en abrupt tot stilstand. Want er is een blokkade op de weg. En velen beginnen spontaan te claxonneren, ook al lost dat die blokkade heus niet op. Anderen proberen te ontsnappen maar ook dat lukt niet, tenslotte zitten we allemaal in hetzelfde schuitje. Zomaar een blokkade op de weg, die alles tot stilstand brengt. En de naam van die blokkade die luidt corona.

En de een beklaagt zich en terecht want je zult maar door corona een dierbare hebben moeten afstaan. Maar de beste stuurlui staan weer aan wal, zij beklagen zich over de corona maatregelen, terwijl weer anderen daarin zo ver gaan, dat zij corona zelfs durven te ontkennen. En dat zolang volhouden, totdat zij zelf betroffen zijn. Maar er is nog een groep en om bij dat beeld van die snelweg te blijven: zij gaan van die snelweg af, zij verlaten hem via de vluchtstrook en nemen de eerstvolgende uitrit. En komen dan terecht in dat netwerk van secundaire wegen, die ze eigenlijk allang kennen, maar die ze die laatste jaren nooit meer aandacht geschonken hebben. Daar zijn ook landwegen bij, en bospaden en zelfs complete wandelroutes, gemarkeerd en wel. Hoe lang zou dat geleden zijn, dat ik voor deze wegen gekozen heb?

Ga zelf eens ontdekken, welke wereld daar voor je open gaat. Zet eerst die auto eens langs de kant, en doe datgene, wat je op geen enkele snelweg ooit lukken zal: kijk gewoon eens om je heen. Sla eens acht op die kleine wonderen van de natuur, al in de berm zul jij ze vinden. Kies dat ritme dat bij jou past, je hoeft geen trein te halen. Sta open voor elke nieuwe ontmoeting en ieder spontaan gesprek met mensen en luister ook naar hun verhaal, wie weet steek je er zelfs iets van op. Laat je niet leven, maar leef en durf daarbij je eigen keuzes te maken. Niet omdat het moet, maar omdat jij daarvoor kiest. En terwijl jij zo door het leven gaat, bemerk intussen bij dit alles, dat jij een spoor aan het trekken bent, want zijn wij daartoe niet op aarde? En gelooft u mij: voor wie de hemel op aarde probeert te halen, is straks die hemel beslist niet ver.

De Advent is begonnen, onze voorbereiding op het komend Kerstfeest. Of het Kerst-feest dit jaar zo heel anders dan anders zal zijn, hangt niet alleen van corona af maar evenzeer van onszelf. Maak eens tijd voor rust en bezinning, laat je niet afleiden door die façade van oppervlakkig vertoon en eindeloze consumptie en ontdek, dat in dit Kind in de kribbe de hemel beslist niet meer ver is.

uw pastoor Rick van den Berg